Vanaf het midden van de jaren zeventig voel ik me aangetrokken door ruimtelijke objecten, architectuur en beelden. Gedurende lessen en cursussen keramiek begon ik met het maken van beelden naar model. Meestal een menselijk model, een kop of een tors.
Vanaf 2002 begon ik beelden uit steen te hakken. Dat was in een werkweek in Beauregard (Frankrijk). In Amsterdam heb ik in verschillende ateleirs gewerkt (Fien Volders, Benn Schoer en Anneke de Witte). Op dit moment werk ik in mijn ateliers in Amsterdam en Emst op de Veluwe. Als regel maakt ik modellen van klei voordat ik die uit steen ga hakken. Daarop zoek ik een steen die het gewenste beeld qua kleur en structuur versterkt.
Op dit moment bak en glazuur ik kleine modellen van klei. Daardoor worden de aanvankelijke modellen volwaardige keramische beelden. De grotere werken van keramiek kwamen in het atelier van Anneke de Witte in Amsterdam tot stand.
Door mijn beelden ben ik anders naar vormen en kijken. Voor mij zijn beelden vooral een lijnenspel in de ruimte. In mijn beelden zoek ik naar de spanning in structuren. De vloeiende, ronde, strakke en gebroken lijnen vormen tezamen een beeld in de ruimte. Zodoende worden figuratieve gestalten abstract en tot de kern van het lijnenspel teruggebracht.
